Schermafbeelding 2020-02-20 om 10.06.18

Flatcoated Retriever

Diverse taken zorgden voor een grote diversiteit aan rassen. Ieder ras heeft zijn eigen specialiteit. Hoe zijn die rassen tegenwoordig, bijvoorbeeld als gezinshond? Welke karaktertrekken hebben ze, en waar blinken ze in uit? Dit keer de vrolijke Flatcoated Retriever.

  • Herkomst: Verenigd Koninkrijk
  • Levensverwachting: 8 tot 14 jaar
  • Karakter: Optimistisch, Toegewijd, Extravert, Zelfverzekerd
  • Gewicht: Reu: 27 – 36 kg Teef: 25 – 32 kg
  • Kleur: Zwart, Geel, Leverkleur

Oorsprong Flatcoated Retriever

De allervroegste geschiedenis deelt de Flatcoated Retriever met de andere retrieversoorten. Het begon allemaal in Newfoundland, een eilandprovincie in het noordoosten van Canada. Daar leefde de St Johnā€™s Dog, ook wel Lesser Newfoundlander genoemd, een inmiddels uitgestorven hondenras. Het waren robuuste, zwarte honden die voornamelijk werden gebruikt om vislijnen, netten en bootjes uit de zee te ā€˜apporterenā€™. Waar de St Johnā€™s Dog zelf vandaan kwam is niet bekend. Zowel Europa als Amerika behoren tot de mogelijkheden. In Canada zijn uit deze honden op een gegeven moment de Newfound-landers voort gekomen. In de loop van de negentien-de eeuw werden er diverse exemplaren van de St Johnā€™s Dog naar Engeland meegenomen. Daar werden ze gekruist met onder andere diverse Setters, waaronder de Gordon Setter en spanielachtige honden.

De Wavy Coated Retriever

Het resultaat daarvan was de Wavy Coated Retriever, een ras dat algemeen gezien wordt als de directe voorloper van de Flatcoated Retriever. De Wavy Coated Retriever is een tijdlang enorm populair geweest onder jagers en jachtopzieners omdat hij net zo gemakkelijk inzetbaar op het land als in het water is. Hij werd met name voor de jacht op ganzen en eenden gebruikt, vooral om het geschoten vederwild te apporteren (= retrieven). Tegen het einde van de negentiende eeuw werd er – naar men aanneemt – een scheutje colliebloed toegevoegd waardoor gladdere vachten ontstonden en het uiteindelijk tot de Flatcoated Retriever kwam. Het ras was ongekend populair, totdat … de eerste wereldoorlog roet in het eten gooide. De aantallen Flatcoats verminderden dusdanig dat het ras op het punt van uitsterven heeft gestaan. Verwoede inspanningen van enkele toegewijde liefhebbers hebben dat gelukkig weten te voorkomen.

Tegenwoordig is het een stevig gevestigd ras, al heeft de Flatcoat nooit de bekendheid van de Labrador of de Golden Retriever bereikt. En dat is misschien maar goed ook, want nog nooit is een ras beter geworden van mateloze populariteit. Overigens is de Flatcoat Ć©cht geen zwarte Golden Retriever, zoals wel eens wordt gedacht.

Karakter

De Flatcoated Retriever is over het algemeen een uitermate vriendelijke hond. Hij kan het met alles en iedereen goed vinden, of het nou eigen of vreemd is. Hij is absoluut niet afkerig van of wantrouwig tegenover mensen die hij niet kent. In zijn opgewekte kijk op de wereld zijn vreemden gewoon ook vrienden. Van nature is de Flatcoat een zachtaardige hond die zich erg aanhankelijk kan tonen naar het hele gezin toe, inclusief de kinderen. Voor de allerkleinsten kan hij door zijn uitbundigheid en vrolijkheid echter nog wel eens wat te veel zijn. Niet dat hij het slecht meent, maar zijn onafgebroken kwispelende staart zwiept wel regelmatig door de snoeten van peuters heen. Veel Flatcoats zijn ook notoire lebberaars die heel moeilijk hun tong binnenboord kunnen houden en iedereen het liefst overladen met natte hondenzoenen.

Tot op hoge leeftijd kunnen Flatcoated Retrievers speels en actief zijn. Toch is het in huis geen drukke hond, als er tenminste aan zijn behoefte tot beweging en uitdaging tegemoet gekomen wordt! Blijf je daarmee in gebreke dan kan de Flatcoat veranderen in een nerveuze, aandachteisende en blafferige drammer, terwijl hij eigenlijk hoort te blaken van zelfvertrouwen. Jonge Flatcoats hebben nog wel eens de neiging om steeds achter je aan te willen dribbelen in huis. Leer ze maar liever dat het geen ramp is om even alleen in een kamer te blijven en dat de baas echt geen pogingen doet om er stiekem tussenuit te knijpen. Door zijn aanhankelijkheid is de hond slecht toegerust voor een verblijf in een kennel. Hij wil graag deel uitmaken van het gezin en zijn nieuwgierige neus in allerlei zaken steken, ook als die zaken hem niet altijd aangaan. Een echte stadshond is het niet, hij stelt wel prijs op een lekkere tuin. Maar het is altijd nog een stuk beter om een Flatje op een flatje te houden, met een baas die voldoende tijd en aandacht voor de hond heeft, dan een Flatcoat op een landgoed waar hij alle ruimte heeft, maar volledig op zichzelf is aangewezen. Daarvoor is hij veel te mensgericht. Als de Flatcoat zich eenzaam gaat voelen dan wil hij dat nog wel eens gaan vertalen in overmatig blaffen. Als waakhond is de Flatcoated Retiever niet erg geschikt. Hij zal hooguit even aanslaan als er ingebroken wordt. Maar een inbreker is ook maar een mens, en mensen zijn leuk!

Opvoeding en training

Uiteraard begint een goede start in het leven ook voor een Flatcoated Retrieverpuppy met een goede en weloverwogen socialisatie. Behoedt het hondje daarbij voor erg onaangename ervaringen, want die kunnen bij dit ras een lange nasleep hebben. Het merendeel van de Flatcoatjes is behoorlijk gevoelig, al willen er bij wijze van uitzondering ook wel eens exemplaren voorkomen met een plaat beton voor hun kop, die maling aan alles en iedereen hebben. Het eerste anderhalf Ɣ twee jaar zijn Flatcoated Retrievers niet altijd de makkelijkste. Ook na de puppytijd kan het jonge Flatvlindertje uitermate impulsief reageren op ieder klein dingetje wat zijn interesse opwekt. Dat komt deels doordat ze pas erg laat volwassen gedrag gaan vertonen. Eigenlijk is het een beetje de Peter Pan onder de Retrievers, het jongetje dat niet op wilde groeien tot een volwassene. Flatcoats kunnen jarenlang uitbundig puppygedrag vertonen, alleen wordt het op een gegeven moment wel een hƩƩl erg grote pup. Dat kan voor veel pret zorgen maar bij tijd en wijle ook de nodige frustratie opleveren. Maar met de juiste begeleiding komt dat helemaal goed. Je moet alleen wel een beetje geduld op kunnen brengen.

De Flatcoat leert vrij snel, je moet hem alleen wel weten te motiveren. Dat houdt in: met goede beloningen komen en veel spelen tussendoor. Lukt het je niet om hem geĆÆnteresseerd te houden dan loop je het risico om zeer actief genegeerd te worden. Dan kan je op je hoofd gaan staan terwijl de hond er verveeld bij zit te kijken met een uitdrukking op zijn snufferd van ā€˜is dit alles?ā€™ Weet je de training uitdagend en flitsend genoeg te houden dan heb je aan de Flatcoated Retriever een hond die graag voor je werkt, apporteren en samenwerken zit hem immers in het bloed. Maak niet de vergissing een Flatcoat stevig te corrigeren. Ten eerste is dat niet nodig maar er is tevens een grote kans dat hij zich dan volledig afsluit en zich terugtrekt in zijn eigen wereldje.

Beweging en gebruiksmogelijkheden

De Flatcoated Retriever heeft een grote behoefte aan beweging. Een gezapig, aangelijnd wandelingetje is voor deze actieveling bij lange na niet voldoende. Hij wil kunnen rennen, spelen en dollen. En als het even kan bij tijd en wijle ook even lekker zwemmen want het is een waterliefhebber bij uitstek. Daarbij maakt het de hond niet zo veel uit of het warm en zonnig weer is of dat er een gure wind staat. Overigens maakt het hem ook weinig uit of het een helder meertje is of een stinkende baggersloot. Water staat voor de gemiddelde Flatcoat garant voor plezier en hij is niet bang voor een flinke pot slecht weer. Goed beschermd door zijn functionele vacht zal de hond weinig last van de kou hebben. Naast wandelen, hollen en zwemmen heeft de Flatcoated Retriever ook behoefte aan wat mentale stimulans. Doe buiten zoekspelletjes met hem. Neem een favoriet speeltje mee naar buiten, verstop het, laat het hem zoeken en speel actief met hem als hij het gevonden en bij je gebracht heeft. Veel Flatcoats houden graag dingen vast. Laat hem met meegebrachte voorwerpen rondsjouwen, dat is een stuk veiliger dan met levensgevaarlijke takken in de weer te gaan. Ontmoetingen met andere honden zullen over het algemeen vreedzaam verlopen. De Flatcoated Retriever is geen ruziezoeker en zal zelden uit zijn op een confrontatie met andere honden. Niet zelden treedt een Flatcoat op als vredestichter als twee honden het met elkaar aan de stok dreigen te krijgen.

Het merendeel van de Flatcoats werkt graag samen met zijn baas. Je kunt de hond dan ook een enorm plezier doen door Ć©Ć©n of andere vorm van training met hem te volgen. Daarbij zijn de mogelijkheden vrijwel eindeloos. Natuurlijk valt jachttraining of apporteersport precies in zijn pulletje, daar is de hond voor gemaakt. Daar kan hij lekker actief bezig zijn maar dat kan hij ook in bijvoorbeeld behendigheid of flyball. Gedrag & Gehoorzaamheid behoort eveneens tot zijn mogelijkheden, mits je de training afwisselend en uitdagend voor de hond weet te houden zodat hij zich niet gaat vervelen. Ook speuren en allerlei ander neuswerk geeft de Flatcoat uitdaging en een hoge mate van voldoening, maar gewoon een flink eind hardlopen met de baas is op andere dagen toch ook wel weer leuk. Eigenlijk is er vrij weinig wat je met een Flatcoat niet kunt doen of het moet IPO zijn, want voor pakwerk is hij natuurlijk totaal ongeschikt.

Gezondheid

Hoewel veel Flatcoated Retrievers een redelijk hoge leeftijd kunnen bereiken, is Ć©Ć©n van de grootste gezondheidsproblemen binnen het ras ongetwijfeld kanker. Met name tumoren in de weke delen en/of organen willen helaas nog wel eens de oorzaak zijn van vroegtijdig overlijden. DNA-onderzoek hierna wordt al vrij lang zwaar ondersteund door de Flatcoated Retriever Club. Een ander probleem is patella luxatie, zeg maar een loszittende knieschijf, waardoor de honden problemen kunnen krijgen met voortbewegen. In mindere mate kunnen oogziekten en heupdysplasie voorkomen. Op de laatste drie worden hier in het land de ouderdieren van fokkers die via de rasverenigingen fokken getest voordat zij zich voort mogen planten.

Verzorging

De vacht van de Flatcoat vraagt niet overdreven veel tijd. Regelmatig goed doorborstelen is voldoende. Wel moet er extra aandacht aan de langere haren achter de oren, aan de hals en achterkant van de poten en de staart besteed worden om te voorkomen dat het erg gaat klitten. Verwijder te lange haren tussen de tenen, zeker in de winter, om te voorkomen dat er vuil, sneeuw en ijs aan vastkoekt. Wil je een hond in showconditie hebben, laat hem dan enkele keren per jaar de trimmer bezoeken. De Flatcoat beschikt over een vacht die redelijk vuilafstotend en waterbestendig is. Maar hij kan behoorlijk zwart van een flinke wandeling terugkomen. Dat valt gelukkig niet zo op bij een van nature toch al donkere hond. Even wachten tot hij is opgedroogd en je borstelt de modder er zo weer af. In ieder geval het gedeelte wat inmiddels nog niet op de vloer gevallen is.

De Flatcoated Retriever is Ć©Ć©n van de rassen met een vacht die behoorlijk achteruit kan gaan na een castratie, zowel bij reu als teef. Het haar wordt flink dikker en pluiziger met overdadige onderwol. De vachtverzorging zal dan behoorlijk geĆÆntensiveerd moeten worden. Flatcoats houden van lekker (en veel) eten. Hou daar rekening mee met wat je hem geeft. Obesitas ligt op de loer en dat is zowel voor mensen als honden niet gezond.

Tekst: Jolien Schat | Fotoā€™s: Alice van Kempen.Ā 

3.7/5 - (38 stemmen)

Deel bericht

Bekijk ook