Hoe heerlijk is het om met het hele gezin, inclusief je hond, op vakantie te gaan? Wel is het belangrijk om te weten, dat als je echter je hond meeneemt naar het buitenland, hij daar ziektes op kan lopen (of al opgelopen kan hebben). Sommige ziektes komen in Nederland niet of nauwelijks voor en er zijn ‘vakantieziektes’ die echt levensgevaarlijk zijn. In dit artikel nemen we er een paar onder de loep.
Een van de gevaarlijkste en meest tot de verbeelding sprekende ziektes is hondsdolheid (rabiës). Deze virusziekte kan van dier op mens worden overgedragen; het is een zoönose. Rabiës is levensgevaarlijk; als je eenmaal besmet bent is de ziekte eigenlijk altijd fataal, hoewel er humaan extreem zeldzame gevallen beschreven zijn waarbij genezing optrad.
Verspreiding door bijten
Nederland is sinds 1991 rabiësvrij verklaard. In grote delen van de wereld is rabiës echter nog volop aanwezig; deze ziekte veroorzaakt wereldwijd per jaar ongeveer 59.000 menselijke doden. Een hond kan geïnfecteerd raken wanneer hij naar het buitenland gaat. Geïmporteerde honden kunnen de ziekte meenemen naar Nederland. Het rabiësvirus bevindt zich in het speeksel van een geïnfecteerd dier. Door een ander dier te bijten, komt het geïnfecteerde speeksel in de bijtwond terecht. Het virus klimt langzaam via de zenuwen op naar de hersenen waar het zich vermeerdert. Dit veroorzaakt een hersenvliesontsteking (encefalomyelitis). Hoe verder van de hersenen een beet zich bevindt, hoe langer het duurt voordat het virus in de hersenen terechtkomt. Hierdoor is het moment tussen de beet en het zichtbaar worden van symptomen, de incubatietijd, heel variabel. Gemiddeld is de incubatieperiode bij de hond vijftien tot zestig dagen.
Razende en stille vorm
Rabiës kent een stille en een razende vorm. Bij de razende vorm is er eerst een duidelijke drukke fase met gedragsveranderingen. De hond gaat hees blaffen, toont opwinding, irritatie en ook agressie. Hij wordt overgevoelig voor licht en geluid en gaat bijten in voorwerpen. Daarna raakt de hond steeds meer verlamd: hij krijgt moeite met slikken waardoor hij gaat kwijlen en slecht eet en drinkt. Omdat slachtoffers zich in deze fase van de ziekte vaak verslikken, ontstaat een fobie voor water. Uiteindelijk overlijdt de patiënt doordat de ademhalingsspieren verlamd raken waardoor hij stikt. Bij de stille vorm is de drukke fase heel kort of zelfs afwezig en gaat de ziekte gelijk over in de fase van
verergerende verlamming. Bij beide vormen zijn twee symptomen altijd aanwezig: kwijlen als gevolg van de verlamming van de slikspieren en hees blaffen. De stille vorm komt het meeste voor, namelijk 65 tot 70 procent van de gevallen).
Vaccinatie
Er bestaat voor zowel hond als mens een bescherming tegen rabiës, in de vorm van een vaccinatie. In bijna alle landen is dit verplicht voor inreizende honden. In Nederland geldt na de vaccinatie een wachttijd van drie weken voordat het dier onze grens over mag. De vaccinatie toedienen mag op zijn vroegst als de hond twaalf weken is. Vandaar dat een tegen rabiës gevaccineerde hond altijd minstens vijftien weken oud moet zijn voordat hij de grens naar Nederland mag oversteken. Mensen die een puppy vanuit het buitenland aanschaffen, moeten er goed op letten dat het dier gevaccineerd is en dat ze hem niet te vroeg de grens mee over nemen.
Het complete artikel vindt je in Onze Hond 8 – 2023 kan lezen. Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan Onze Hond nummer 8 hier.
