In oude geschriften, documenten en boeken en op prenten en schilderijen is de geschiedenis van hondenrassen vastgelegd. En het werk dat ze doen. Meegaan op jacht, het drijven en hoeden van een kudde, het bewaken van huis en haard en het gezelschap houden van de mens. Elke maand gunt Onze Hond de lezer een inkijkje in de rijke historie van een hondenras. Deze maand: de Boston Terriër, ontstaan in Engeland en uitgegroeid tot een geliefd ras overzee.
In het Engeland van de achttiende en negentiende eeuw zijn hondengevechten – een zogenoemde bloodsport – mateloos populair. Fokkers die hun vechthonden sterker, afschrikwekkender en agressiever willen maken, doen dat door middel van het kruisen van, bijvoorbeeld, Terriër- en Bulldog-types. In 1835 worden hondengevechten weliswaar verboden, maar ze gaan door, nu in de illegaliteit. Niet meer in pubs, maar op locaties op het platteland. In de rijke historie van fokkers en hondenrassen is er, door de eeuwen heen, altijd een verlangen geweest om iets nieuws te creëren, te verbeteren of aan te passen.
Kruising in Liverpool
Dat geldt ook voor de verre voorouders van de Boston Terriër, een ras dat is ontstaan in Engeland in de late jaren zestig van de negentiende eeuw. In Liverpool wordt een Bulldog reu gekruist met een teef van de nu uitgestorven Old English White Terrier. Op zich is dat niet zo bijzonder; het kruisen van Bulldogs met Terriërs gebeurt op diverse plaatsen in Engeland. Denk aan James Hinks uit Birmingham, die ook Bulldogs met Terriërs kruist. Uit zijn kruisingen ontwikkelt zich de Bull Terriër. Het resultaat van de kruising in Liverpool is een geharde en gespierde hond, die luistert naar de naam Judge. De eigenaar van Judge verkoopt de hond aan de Amerikaan William O’Brien, die hem meeneemt naar zijn woonplaats Boston, Massachusetts. O’Brien, op zijn beurt, verkoopt Judge aan zijn stadsgenoot Robert C. Hooper en vanaf dat moment staat deze hond in de kynologie bekend als Hooper’s Judge. Hij is, volgens de meeste geschiedschrijvers, de gemeenschappelijke voorvader van bijna alle echte Boston Terriërs.
‘Short and blocky’
Dankzij de beschrijving in een publicatie van de American Kennel Club (AKC), The Complete Dog Book, weten we hoe Judge eruit heeft gezien. Hij is weliswaar van het Bull and Terriër-type, maar is meer Bulldog dan Terriër. Het is een sterke hond, die hoog op de benen staat en ongeveer zestien kilogram weegt. De vachtkleur is donker gestroomd (dus gestreept, zoals bij een tijger), hij heeft een witte bles op het voorhoofd en een tanggebit. Zijn hoofd is geblokt, dat wil zeggen breed en robuust, en daarmee lijkt hij al sterk op de huidige Boston Terriër. Tot zover zijn de kynologische auteurs het eens. Dan komt de kleine, witte Bulldog teef Burnett’s Gyp (andere bronnen zeggen Barnard’s Kate) in beeld. Zij is eigendom van Edward Burnett uit Southboro, Massachusetts. Ook van haar weten we hoe ze eruit heeft gezien: laag op de benen, vierkant gebouwd, terwijl ook haar hoofd short and blocky is. Uit de combinatie Judge x Gyp (of Kate) wordt de reu Wells’ Eph geboren. Eph is een krachtige, compact gebouwde reu, lager op de benen dan zijn vader. Ook hij is donker gestroomd met ongelijke witte aftekeningen op het hoofd en wit aan zijn voeten. En, net als zijn vader, heeft Eph een tanggebit. Daardoor ligt de onderkaak te ver terug voor een hond met een kort, gedrongen hoofd. De bekende kynologe Cunegonda J. Koudijs-Taets van Amerongen schrijft in 1977 dat Eph’s hoofd een ‘kikvorsachtige expressie’ heeft. Niet bepaald een Don Juan dus.
Lees het volledige artikel in Onze Hond nr. 2. Bestel hier
Tekst en afbeeldingen: Ria Hörter
