In oude geschriften, documenten en boeken of op prenten en schilderijen is de geschiedenis van honden vastgelegd. En ook het werk dat ze doen. Meegaan op jacht, het drijven en hoeden van een kudde, het bewaken van huis en haard en het gezelschap houden van de mens. Elke maand gunt Onze Hond de lezer een inkijkje in de rijke historie van een rashond. Deze maand: de Newfoundlander.
Newfoundlander
Het is zuiver toeval dat in het vorige nummer van Onze Hond een historisch portret van de Labrador Retriever is gepubliceerd. De Newfoundlander en de Labrador delen namelijk hun vroegste geschiedenis en wie dit artikel gaat lezen, doet er goed aan ook even die historie van de Labrador erbij te nemen. De Newfoundlander (New found land = nieuw ontdekt land) heeft zijn naam te danken aan het gelijknamige eiland in de Atlantische Oceaan, voor de oostkust van Canada. Op zoek naar een vaarroute naar Azië, via het westen, herontdekt de Engelsman John Cabot het eiland in 1497. Cabot vindt dan weliswaar sporen van mensen, maar ontmoet hen niet. Bij het Verdrag van Utrecht, in 1713, wordt Newfound-land toegewezen aan de Britten. Na sinds 1907 een dominion te zijn geweest van het Britse rijk, is New-foundland in 1949 toegetreden tot de federale staat Canada en wel als tiende provincie.
Herkomst Newfoundlander
Voornamelijk Engelsen, Basken, Portugezen en Fransen bevissen in de achttiende eeuw de walvisrijkewateren van Canada. Hebben zij dogachtige honden van het ‘New Foundland type’ meegebracht, vooral na 1780, naar Europa? Of kan het omgekeerde hebben plaatsgevonden? Zouden er bij de Britse kolonisatie van Newfoundland honden vanuit Engeland, van het type hofhond, ‘slagers-hond’ en trekhond, zijn meegenomen naar Newfoundland? Het gaat dan in beide gevallen om grote wit-zwarte honden. Als die wit-zwarte zeldzaam worden, begint de export van zwarte en bruine ‘Newfoundlanders’ naar Europa. Die zijn beduidend kleiner dan de wit-zwarte; het verschil in schoft-hoogte bedraagt zo’n 10 tot 15 cm. Zie hier twee theorieën over de oudste historie van de Newfoundlander, waarbij ik kies voor de eerste variant.Na 1907 komen er nog nauwelijks honden van Newfound-land naar Europa; de ontwikkeling van het ras vindt dan voornamelijk in Engeland, Frankrijk en Duitsland plaats. Een bijkomstigheid is dat in die periode veel andere grote, wit-zwarte en zwarte boerenhonden van dit molosser type van de ene dag op de andere gemakshalve ook Newfoundlanders worden genoemd.
Lees meer over de Newfoundlander in Onze Hond nummer 1 – 2020.
